Do Pana należy ziemia i to, co ją napełnia
.
A Słowo ciałem się stało i zamieszkało między nami...
Przypowieść o siewcy. Owego dnia Jezus wyszedł z domu i usiadł nad jeziorem. Wnet zebrały się koło Niego tłumy tak wielkie, że wszedł do łodzi i usiadł, a cały lud stał na brzegu. I mówił im wiele w przypowieściach tymi słowami: Oto siewca wyszedł siać. A gdy siał, Niektóre ziarna padły na drogę, nadleciały ptaki i wydziobały je. Inne padły na miejsca skaliste, gdzie niewiele miały ziemi i wnet powschodziły, bo gleba nie była głęboka. Lecz gdy słońce wzeszło, przypaliły się i uschły, bo nie miały korzenia. Inne znowu padły między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je. Inne w końcu padły na ziemię żyzną i plon wydały, jedne stokrotny, drugie sześćdziesięciokrotny, a inne trzydziestokrotny. Kto ma uszy, niechaj słucha!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
czwartek, 24 marca 2016
Psalm Dawidowy 24 *
Do Pana należy ziemia i to, co ją napełnia
Psalm na czasie. Psalmy Dawidowe, lubię najbardziej.
OdpowiedzUsuńFajna stronka. Będę zaglądał. Pozdrawiam! Marek
Dzięki. Pozdrawiam!
UsuńDziękuję za słowo. Pozdrawiam :-)
OdpowiedzUsuńRównież, dziękuję Mario :) Pozdrawiam!
Usuń